12 lat sekcji trójboju siłowego

Ograniczone środki finansowe, jakie pozyskiwała Nadnarwianka na początku lat 90-tych dzielono przede wszystkim między sekcje piłki nożnej i trójboju siłowego, która wraz ze wzrostem poziomu sportowego wymagała coraz większych nakładów. Brakujące środki na własną rękę pozyskiwał od sponsorów na specjalne subkonto trener Zdzisław Pieńkos. W 1992 roku utworzono komercyjną sekcję kulturystyki – wpłaty od jej członków zasilały subkonto trójboistów.

Na początku ostatniej dekady XX wieku Pułtusk stał się polską stolicą trójboju siłowego i ośrodkiem liczącym się na arenie międzynarodowej. Trudno wprost wymienić wszystkie sukcesy pułtuskich trójboistów. Ograniczę się do tych najważniejszych: na mistrzostwach Polski w 1990 roku srebrne medale zdobyli: Jan Wilczyński, Roman Szymkowiak, Wiesław Błaszczyk, Marek Siedlecki, medal brązowy zdobył Mirosław Szmeja. Jan Wilczyński wywalczył w 1990 roku tytuł mistrza Europy (pierwszy złoty medal dla Polski w historii tej dyscypliny), a na mistrzostwach świata, mimo kontuzji, zdobył brązowy medal. Roman Szymkowiak zajął na mistrzostwach świata 5 miejsce. Adam Patrycy zdobył srebro Mistrzostw Polski juniorów. W roku tym Jan Wilczyński sześciokrotnie bił rekord Polski, Roman Szymkowiak dwukrotnie i raz Wiesław Błaszczyk.

W roku następnym Jan Wilczyński ponownie przywiózł złoty medal z mistrzostw Europy, trzecie miejsce zajął Roman Szymkowiak. W mistrzostwach Polski trójboiści Nadnarwianki zdobyli trzy złote medale, dwa srebrne, pobili trzy rekordy Polski, a drużynowo zajęli drugie miejsce. Mistrzami Polski zostali: Jan Wilczyński, Roman Szymkowiak (obaj wygrali z ogromną przewagą) i Wiesław Błaszczyk, tytuły wicemistrzów zdobyli: Marek Siedlecki i Mirosław Szmeja. Wicemistrzem Polski juniorów został Krzysztof Skarżyński.

W 1992 roku Jan Wilczyński został wicemistrzem Europy, Roman Szymkowiak zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata, a z mistrzostw Polski w Koszalinie Nadnarwianka wróciła z pięcioma złotymi medalami (Marek Siedlecki, Mirosław Szmeja, Jan Wilczyński, Roman Szymkowiak, Wiesław Błaszczyk) i dwoma brązowymi (Krzysztof Skarżyński, Józef Sokołowski). Drużynowo zajęła bezapelacyjnie pierwsze miejsce. W 1993 roku Nadnarwianka ponownie nie miała równych sobie na mistrzostwach Polski, zajmując drużynowo pierwsze miejsce, a złote medale zdobyli: Marek Siedlecki, Jan Wilczyński, Mirosław Szmeja i Roman Szymkowiak. Pułtusk, jak pisała prasa, stał się rzeczywiście stolicą polskiego trójboju siłowego.

Niestety sukces w 1993 roku był to już ostatni tak wielki triumf trójboistów-seniorów jako reprezentantów Nadnarwianki. Ciągłe niedobory finansowe w Klubie, preferowanie piłki nożnej i brak możliwości zapewnienia odpowiednich warunków przygotowania się do zawodów sprawiły, że trójboiści postanowili opuścić Nadnarwiankę i założyć osobny klub. W 1994 roku powstał MKSS Narew, który do dziś jest potęgą w ciężkiej atletyce. W Nadnarwiance pozostali juniorzy oraz trójboistki, których szkolenia podjął się Roman Szymkowiak, a kierownikiem sekcji został Włodzimierz Laskowski, zastąpiony później przez Romana Szymkowiaka.

Składająca się z bardzo młodych zawodników sekcja szybko poszła w ślady swych bardziej utytułowanych kolegów. Żeby zobrazować jej dokonania przytoczę jedynie najważniejsze sukcesy. W 1995 roku na mistrzostwach Polski juniorów złoty medal zdobyła Lidia Kozioł, srebrny Jarosław Rżany, w zawodach o „Puchar Bałtyku” drugie miejsca zajęły Maria Szymkowiak i Lucyna Laskowska. W następnym roku na mistrzostwach Polski seniorek tytuły mistrzowskie wywalczyły Maria Szymkowiak i Dorota Sczepanik, wicemistrzowskie Luiza Lesińska, Lidia Kozioł, Lucyna Laskowska – drużynowo Klub zajął pierwsze miejsce. W 1997 roku na mistrzostwach Polski juniorek do lat 19 w wyciskaniu leżąc srebrne medale zdobyły Lidia Kozioł i Marta Maciejewska, z kolei na mistrzostwach Europy Juniorów w Pułtusku srebrny medal zdobył Marek Radoła, a brązowy Lidia Kozioł. Ogromnym sukcesem zakończyły sie mistrzostwa Polski seniorów, na których zawodniczki Nadnarwianki zdobyły 4 złote medale (Katarzyna Laskowska, Lidia Kozioł, Maria Szymkowiak, Lucyna Laskowska), w kategorii open zwyciężyła Maria Szymkowiak, a drużynowo triumfowała Nadnarwianka.

W 1998 roku sekcja zdobyła: brązowy medal i 4 miejsce w ME Juniorek, 6 miejsce na MŚ Juniorek w Bratysławie, 4 złote medale i pierwsze miejsce drużynowo na MP Seniorek w Ełku, dwa brązowe medale w MP kobiet i mężczyzn w wyciskaniu leżąc w Tomaszowie Lub., 2 srebrne medale na MP Juniorek i Juniorów Młodszych w wyciskaniu leżąc w Malborku, 5 srebrnych i dwa brązowe medale w MP Juniorek i Juniorów do lat 19 i 23 Jedna juniorka i cztery seniorki znalazły się w kadrze Polski, a 2 zawodniczki były rekordzistkami Polski. Rok później z MP Juniorów złoty medal przywiózł Tomasz Zakrzewski, srebrne Barbara Bartoszuk, Renata Dudzikowska, Grzegorz Kępczyński. Medale brązowe zdobyli Katarzyna Laskowska i Bartłomiej Szymkowiak, którzy byli poza zasięgiem konkurencji podczas MP Młodzików do lat 17. W sukcesy obfitował także rok 2000. Jarosław Rżany zajął 3 miejsce na ME Juniorów. W MP w wyciskaniu leżąc złoto zdobyła Maria Szymkowiak, srebro Barbara Bartoszuk i Anna Tomczyk, brąz Wiesława Laskowska. Z mistrzostw Polski juniorów Nadnarwianka znów wróciła z kilkoma medalami: złote zdobyli Katarzyna Laskowska, Grzegorz Kępczyński (do lat 18, a wśród juniorów do lat 23 zajął 3 miejsce), Bartłomiej Szymkowiak (2 złote medale wśród juniorów do lat 18 i 23), srebrne: Barbara Bartoszuk, Jolanta Piechotka, Jarosław Rżany, Tomasz Zakrzewski, brązowe Marcin Klimek i Renata Dudzikowska. Juniorzy Nadnarwianki rewelacyjnie zaprezentowali się podczas mistrzostw Polski seniorów. Tytuły mistrzowskie wywalczyli Jarosław Rżany i Marcin Klimek, a srebrne medale Grzegorz Kępczyński i Marek Matuszewski.

W 2001 roku na MP Juniorów złoto wywalczyli Grzegorz Kępczyński i Bartłomiej Szymkowiak, brąz Jarosław Rżany. Na ME „Masters” w Bratysławie złoty medal zdobyła Maria Szymkowiak.

Jak się okazało były to już ostatnie sukcesy Nadnarwianki w tej dyscyplinie sportu. Na przełomie tysiącleci władze Klubu postanowiły nawiązać do tradycji piłkarskich z lat 50-tych i 60-tych i budować markę Klubu w oparciu przede wszystkim o piłkę nożną. Przyniosło to wkrótce swoje efekty (o czym niżej), ale dla trójboistów miało fatalne skutki. W latach 1999-2001 niejednokrotnie zawodnicy wyjeżdżali na zawody za własne pieniądze, wielu mimo realnych szans medalowych zmuszonych było pozostać w domach. Trener Roman Szymkowiak pracował społecznie, nie otrzymując od Klubu wynagrodzenia. Z końcem 2001 roku sekcja trójboju siłowego Nadnarwianki po 12 latach ciągłego dostarczania medali z różnego rodzaju imprez mistrzowskich przestała istnieć.

Tekst pochodzi z książki Nadnarwianka Pułtusk 1921-2011. Zarys dziejów, autorstwa Krzysztofa Wiśniewskiego